De laatste dagen zijn er in de Nederlandse pers heel wat berichten verschenen over een invasie van wasberen in Nederland. Aanleiding hiervan was de vangst van een wasbeer in Nederland in een vangkooi. . Hoewel ik altijd voorzichtig ben met woorden als “invasie”, of een “overspoeling van wasberen” is het natuurlijk wel een feit dat de wasberen aan een opmars bezig zijn. In Nederland zitten er waarschijnlijk nog niet zoveel, hoewel we toch al vrij lang weten dat ze ook daar al een tijdje in het wild voorkomen, maar bij ons in België komen ze toch wat meer voor, vooral dan in de Ardennen.
Een interview dat ik gaf over wilde wasberen in Europa
De eerste wasbeer die ik daar zag, was enkele jaren geleden toen ik met vrienden ’s nachts ging spotlighten. Plots zagen we hoog in een boom twee oogjes reflecteren, en na even checken met de verrekijker bleek het om een wasbeer te gaan. Om te weten of het ging om een toevallig exemplaar, of dat het dier daar zijn territorium had, hing ik aan de oever van het riviertje dat er stroomde een trailcam, en inderdaad, elke dag passeerde de wasbeer mijn camera. Op een gegeven moment zag ik er zelfs twee in beeld, maar hoewel ik de camera er een jaar had laten hangen heb ik nooit jongen gezien.
Dat ze zich wel voortplanten, blijkt uit het feit dat ik ondertussen op elke camera die ik ooit aan een riviertje in de Ardennen heb gehangen, wel al eens een wasbeer voor de lens heb gekregen. Twee weken geleden ben ik trouwens nog post gaan vatten in mijn schuiltent op het terras van mensen die dagelijks een moederwasbeer met 3 jongen op hun terras op bezoek hadden. Elke dag deden ze zich tegoed aan het katteneten, behalve natuurlijk de nacht dat ik samen met Gina, in de schuiltent zat! Ook voor Dieren in Nesten zijn we enkele jaren geleden naar Poupehan gegaan. Op de camping van dit Luxemburgs dorpje aan de oevers van de Semois kwamen elke dag wasberen het eten van de vogel-voedertafel stelen. Een tijdje geleden heb ik bij het filmen van dassen ook nog de eerste Limburgse wasbeer kunnen filmen in de Voerstreek.
- Wasberen in de Ardennen
- Wasberen in de Ardennen
- Wasberen in de Ardennen…
Het is dus ondertussen wel duidelijk dat wasberen zich gesetteld hebben in de Ardennen. Of we hier blij mee moeten zijn durf ik niet te zeggen. Het zijn dieren die hier eigenlijk niet thuishoren, en of en welke schade ze eventueel kunnen toebrengen aan onze eigen inheemse fauna zal onderzoek moeten uitwijzen. De in Nederland gevangen wasbeer zit ondertussen nog bij ons in het Natuurhulpcentrum. Ofwel gaat hij naar een dierentuin, maar het kan ook goed zijn dat we hem gaan zenderen en terug vrijlaten. Op die manier kunnen onderzoekers nagaan hoe de dieren zich bewegen, welke afstanden ze afleggen, waar ze voedsel zoeken,… Allemaal zeer interessante gegevens.
De eerste Limburgse wasbeer, gefilmd in de Voerstreek in 2012
De wasberen die zich bij ons bevinden, zijn trouwens afkomstig van Duitsland. Hier werden in West-Duitsland, in Edersee, op vraag van een rijke landeigenaar in de jaren ’30 enkele dieren vrijgelaten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn er door de bombardementen pelskwekerijen vernield waardoor een aantal wasberen konden ontsnappen, en hier en daar zijn in de loop der jaren ongetwijfeld nog wat wasberen bij particulieren ontsnapt die ze als huisdier hielden (met hun echte handjes, gecombineerd met hun intelligentie, kunnen ze nogal snel ontsnappen…). Het klimaat in West-Europa is gelijkaardig aan dat van Noord-Amerika, en ook voedsel was geen probleem. Langzaamaan begon de populatie te groeien, en naar schatting zouden er in Duitsland ondertussen een miljoen wasberen te vinden zijn! Deze kennen geen grenzen, en de Belgische en Nederlandse grenzen zijn ondertussen dus ook overschreden. Kassel wordt trouwens de wasberenhoofdstad van Europa genoemd. Ik ben er al twee keer geweest om naar de wasberen te gaan zoeken, en elk huis daar heeft bescherming rond de regenpijpen om te voorkomen dat wasberen hun intrek nemen op zolders, met alle gevolgen vandien.
- Bescherming tegen wasberen…
- Bescherming tegen wasberen…
- Bescherming tegen wasberen…
Zo een vaart loopt het op de meeste plekken gelukkig nog niet. Een ware klopjacht houden op wasberen heeft volgens mij niet veel zin. Hier en daar kunnen we misschien proberen te verspreiding wat in te perken, maar wasberen zitten hier nu, en we zullen ze waarschijnlijk niet wegkrijgen. Belangrijk is daarom goed onderzoek, zodat we op termijn weten of en wat de impact zal zijn, en hoe we dit eventueel kunnen voorkomen.
Hieronder enkele losse beelden van de wasberen in Kassel:
Wil je op de hoogte blijven van verdere posts en filmpjes op deze blog, vul dan rechts van dit artikel je mailadres in.
Deze filmpjes met tekst dateren al van enkele maanden, jaren geleden en toch kan ik er telkens weer naar kijken omdat ze zo mooi zijn. Volgens mij word je nog ooit documentairemaker en heel bekend. Je vertelde dat jullie naast Marcel nu nog een wasbeer opvangen, wel geef hem tenminste een naam hem waardig, een stoere naam zoals bv Wodan. Wodan is de Germaanse tegenhanger van de Scandinavische Odin, god van OORLOG (waar hij opduikt kan ik me wel wat oorlog voorstellen), van WIJSHEID (hij zou heel slim zijn) en van POEZIE (poëtisch met zijn mooi getekend snuitje, dikke vacht en -staart. Groetjes, Magda
Frederick,
De wasberen (moeder en 3 kleintjes) die in september dagelijks op bezoek kwamen daar is er zeker 1 van achtergebleven en die komt nog dagelijks. Het zijn mooie dieren maar ze zijn wel heel frank. Wij zouden ze liever kwijt dan rijk zijn want uiteindelijk denk ik dat zei wel drager zijn van ziektes zoals hondsdolheid e.d.
Hoi Nadine, hondsdolheid is in West-Europa volledig uitgeroeid. Wel kunnen ze drager zijn van de zogenaamde wasberenspoelworm. De kans dat ze dit dragen is echter relatief klein, en de kans op overdracht naar mensen toe is extreem klein…
LS,
bij wandeling langs de Semois vlak bij Botassart, dode wasbeer gezien aan de over van de Semois op 5 november. Ik heb fotos, maar kan die hier niet uploaden.
MvG
Hans