Zicht vanuit de schuiltent

Het geluid opnemen van de dassen is vaak een probleem. De microfoon zit vast aan de camera, en als de dassen verder zitten dan enkele meters is het geluid al moeilijker te horen. Daarom kocht ik deze week een verlengkabel van 10meter, zodat ik de microfoon aan de dassenburcht kon ophangen. Eergisteren ging ik het testen.

Na een uurtje wachten kwamen enkele volwassen dassen tevoorschijn, maar zij gingen onmiddellijk op pad om voedsel te zoeken. Daarna bleef het een tijd stil, maar plots hoorde ik in mijn hoofdtelefoon geritsel. Ik keek door de infraroodcamera, het was al donker ondertussen, en zag 3 jonge dassen tevoorschijn komen! Zo heel jong zagen ze er al niet meer uit, want het waren al stevig uit de kluiten gewasssen dassenpubers die al deels zelf hun kostje bijeenscharrelen. Ze blijven wel nog altijd in de onmiddellijke nabijheid van de veilige burcht, wat voor mij goed uitkwam want hierdoor kon ik ze maar liefst drie kwartier lang bekijken!

De beestjes waren afwisselend naar eten aan het zoeken en aan het spelen, en hadden helemaal niet door dat ik in de tent zat. Op een gegeven moment wandelde een das naar mij toe, en begon zelfs te snuffelen aan de schuiltent!

Daarna bleven ze nog een hele tijd spelen en ravotten. Onderweg terug naar de auto passeerde ik nog langs een nest uilen – uilskuikens –  die ik na een uur zoeken door het schermpje van de infraroodcamera nog altijd niet had gevonden. Dit is voor de volgende keer, en ook de beelden van de spelende dassen zullen snel volgen.