Enkele dagen geleden moesten we in de Voerstreek een jong vosje gaan ophalen. Het beestje werd langs de weg gevonden en sleepte zijn achterpoten hulpeloos achter zich aan. In het Natuurhulpcentrum bleek dat de vos spijtig genoeg niet meer te helpen was, en moest het helaas ge-euthanaseerd worden.  Guy Born (Toerisme Voerstreek vzw) wist mij te vertellen waar ongeveer het vosje gevonden was, dus trok ik enkele dagen geleden naar daar in de hoop de burcht te vinden. De weg waar de vos gevonden was, was één van de vele prachtige typische holle wegen. Aan beide kanten van de weg ging het dus steil omhoog, en op de hellingen waren tussen de struiken al verschillende dassenholen te ontdekken.

Bovenaan was een weide, en na even zoeken vond ik in de weide de vossenburcht. Vlakbij de ingang lag een kadaver van een konijn, dus wist ik dat de burcht bezet was. Het gevonden vosje was erg jong, eigenlijk te jong om al zover van de burcht verwijderd te zijn. Er waren dus twee mogelijkheden. Ofwel was het vosje gewoon uit nieuwsgierigheid op onderzoek uitgegaan en van de helling naar beneden gesukkeld, wat de meest logische verklaring zou zijn. Het zou echter ook kunnen dat de moedervos om een of andere reden (stroperij, verkeer,…) gestorven was, en het jong van de honger verder van de burcht naar voedsel was gaan zoeken. Daarom trok ik vandaag met Brecht naar de burcht. We installeerden ons aan een struik zodat we niet opvielen, en dan was het wachten… Lang moest dit niet duren, want na een uurtje zagen we uit het hoge gras een klein kopje verschijnen. Een eerste jong! Al snel verschenen ook twee andere jongen, die heen en weer achter elkaar aanliepen en met elkaar speelden! Geweldig om te zien. Toen iets later ook de moeder verscheen, wisten we dat we ons geen zorgen moesten maken, deze jongen waren nog in perfecte gezondheid. Ik kon enkele beelden maken, maar ik ga hier de komende weken zeker terugkomen om nog wat meer te filmen. Blijven volgen dus!