Bij een zoektocht naar spectaculaire dieren in Limburg mogen everzwijnen uiteraard niet ontbreken. Deze spectaculaire wilde varkens zijn sinds een aantal jaren volledig terug in Limburg, en geregeld duiken er wilde verhalen op in de pers. Er zitten ondertussen wel wat everzwijnen, maar ze effectief te zien krijgen, laat staan filmen, is wat moeilijker. We kregen een bericht uit Bilzen dat daar ’s avonds in een weide geregeld jonge zwijnen te zien zouden zijn, de moeder zou door jagers zijn afgeschoten.
Fotograaf Tom, journalist Joost en ik gingen verleden week een poging wagen. In de weide, dicht tegen de bosrand, zagen we wroetsporen, dus zetten we daar ons tentje op. Dubbelgeplooid en opeengepakt tussen heel wat materiaal kropen we in de tent, en dan was het wachten geblazen. De eerste twee uur konden we niet veel meer zien dan een kat die ons tentje nauwlettend in de gaten hield, en toen het lange wachten bij mij toch wat saai begon te worden, hoorden we plots geritsel vanuit het struikgewas. Geritsel en af en toe wat gesnuif, we wisten dat de zwijnen vlakbij waren! Na een tiental minuten, het was ondertussen al half 11 en al echt donker, zagen we in de schemering 3 silhouetten dichterbij komen! Drie jonge zwijnen van enkele maanden oud! Muisstil keken we toe hoe de dieren zich niets van de tent aantrokken en al wroetend door de weide trokken. Toen we een spot richtten op de dieren bleven ze hun zoektocht naar voedsel gewoon verderzetten, wat ons de mogelijkheid gaf enkele leuke beelden te schieten. Langzaamaan trokken de zwijnen verder van de tent, tot aan de aangrenzende huizenrij. We verlieten onze tent, wandelden voorzichtig tot aan de tuin waar de zwijnen zaten, en vanop minder dan 10m afstand konden we de zwijnen bekijken. Af en toe liepen ze de straat op, en de nieuwsgierige buurtbewoners keken gefascineerd toe naar het schouwspel dat zich in hun straat afspeelde. Na een halfuur trokken de zwijnen terug de weide in, en we konden vanuit de tuin nog net zien hoe de zwijnen gingen snuffelen aan onze schuiltent!
Een toffe ervaring, en ook de buurtbewoners zijn onder de indruk van hun nieuwe buren.
Spijtig genoeg is niet iedereen zo blij met de komst van de zwijnen, en het klopt inderdaad dat everzwijnen soms voor problemen kunnen zorgen. Het verkeer bijvooorbeeld. Jaarlijks worden heel wat reeën aangereden (meer dan 100 moeten we er jaarlijks met het Natuurhulpcentrum gaan ophalen), maar bij reeën valt de schade mee. Een everzwijn is ongeveer een blok beton waar tegenaan gebotst wordt, en het gebeurt geregeld dat de auto na een botsing per total is!
Gelukkig worden er nu op gevaarlijke plekken wildrasters geplaatst. Deze voorkomen dat everzwijnen en andere grotere zoogdieren op de drukke baan terechtkomen. Ecoducten of – tunnels zorgen er vervolgens voor dat de dieren toch veilig aan de overkant raken.
Ook voor boeren kunnen zwijnen soms vervelend zijn. Maïsakkers vormen een gedekte tafel, en je zou als everzwijn wel heel dom zijn om hier niét van te profiteren! Als bulldozers kunnen ze door de akkers trekken en een spoor van vernieling achterlaten. Erg vervelend, maar tegenwoordig zijn er gelukkig degelijke en vrij goedkope elektrische afrasteringen te koop.
Wat echter veel belangrijker is, is het feit dat everzwijnen hier nu eenmaal thuishoren. Ze zijn lange tijd weggeweest, en nu gelukkig helemaal terug. De problemen dié ze veroorzaken zijn meestal wel op te lossen, en het samenleven met everzwijnen is echt wel mogelijk. We moéten trouwens wel. Als we kijken naar de schandalige jachtpartijen die er soms gehouden worden op everzwijnen waarbij met man en macht door de bossen getrokken wordt om de everzwijnen (en tegelijk ook àlle andere bosbewoner) op te jagen, die uiteindelijk geen resultaat opleveren, (denk maar aan de berichten over tientallen jagers die uiteindelijk met 1 geschoten zwijn terug naar huis keren…) lijkt het mij wel duidelijk dat de dieren bejagen weinig of geen zin heeft. Beter lijkt mij om te aanvaarden dat de dieren er nu eenmaal zijn, de problemen die er zijn lokaal proberen op te lossen, en verder gewoon genieten van deze prachtige dieren die eindelijk terug rondlopen in onze Limburgse bossen, waar ze thuishoren!
