Eergisteren hoorde ik dat er in de kerk van Bunsbeek, een deelgemeente van Glabbeek in Vlaamsbrabant, een broedgeval van oehoes was ontdekt! De moeite om eens te gaan kijken. Oehoes zijn na Duitse herintroducties al enige tijd in opmars bij ons, en terwijl er aan het begin van de jaren ’80 nog maar een tweetal koppels broedden in ons land, zijn ze ondertussen al met een 140 koppels. De meeste in Waalse steengroeves, hoewel er toch ook al een tiental in Vlaanderen zijn.
Het zijn de grootste uilen die bij ons voorkomen. Ze eten voornamelijk (hout)duiven, kraaiachtigen, hazen en konijnen, maar durven ook andere uilen en zelfs egels en vossen te pakken! Dit maakt hen bij ons het enige roofdier dat een vijand vormt voor de vos, en na de das de enige die egels aankan.
Het is echt fantastisch dat deze enorme uilen hier meer en meer voorkomen en zich zo aan het verspreiden zijn. Het koppel in Bunsbeek heeft twee jongen. Ik schat dat ze een zestal weken oud zijn, en het nest zullen ze nu snel verlaten. Vanaf de weg zijn de dieren echt goed te zien, en zoiets brengt de hele buurt bij elkaar. Buurtbewoners die normaal gezien niet echt met de natuur bezig zijn, kunnen het niet laten om elk half uur vanuit hun slaapkamerraam toch even te checken hoe het met “hun” uilskuikens is, en mensen komen op straat om over dit uniek broedgeval te babbelen. Een beetje zoals met de bijeneters in Harelbeke van vorig jaar (http://wild-things.be/?p=685) .
Deze oehoe kon ik na revalidatie in het Natuurhulpcentrum terug vrijlaten…
Eenmaal de jongen uitgevlogen zijn, blijven ze nog tot de herfst bij hun ouders, en dan is het aan hun. Dan trekken ze erop uit om hun eigen leefgebied te gaan zoeken. Omdat ze erg grote afstanden kunnen afleggen en niet kieskeurig zijn in het maken van een nest, kunnen ze zich snel verspreiden. In Opglabbeek broedde er twee jaar geleden bijvoorbeeld een koppel in een boom, in Beringen in een oud mijngebouw, op het militair domein is er zelfs een nest op de grond,…
Oehoes duiken meer en meer op, maar spijtig genoeg zijn het niet altijd wilde oehoes… Sinds de Harry-Potter-rage is het “in” om een uil als huisdier te houden, en hoe absurd het ook klinkt, heel wat mensen houden tegenwoordig zo een dier. Heel wat mensen die helemaal niets van uilen afweten, en dit maakt dat er geregeld oehoes ontsnappen. Je ziet ze dan rondvliegen met de typische riempjes rond hun poten. Zonde natuurlijk, en heel dieronvriendelijk. Een uitstapje naar de kerk van Bunsbeek vormt een véél leerrijker, diervriendelijker en spannender alternatief dan de zoveelste roofvogelshow ergens op een Vlaamse markt…
Hopelijk blijven deze Vlaams-Brabantse oehoes het zo goed doen als nu, en mogen we de komende jaren op heel wat meer plekken hun typische “oehoe“-roep verwelkomen!
Dag Frederik. Jouw mooi verhaal en het schitterend filmpje van deze prachtige uilen maakt de week die ik zo snel mogelijk zou willen vergeten toch nog goed. De moorden in Frankrijk, Engeland en Orlando en het aan deze laatste gebeurtenis gerelateerd gesprek met rabbijn en imam in “de afspraak” vind ik afschuwelijk. Ik benijd de mensen uit Bunsbeek, ik zag de oehoe in Planckendael in een veel te kleine kooi, triestig voor zich uit zitten kijken. Tot een 10-tal jaren geleden zagen we hier regel matig steen uiltjes maar helaas nu verdwenen. Ooit, ik stond ’s nachts buiten naar de sterren te kijken (ben een klein amateur astronoompje), vloog er iets boven mijn hoofd en ik vermoed dat het een uil was. Het gevoel kan ik niet beschrijven maar naast het schrikken was het een wonderbaarlijke ervaring. Gist. las ik in de krant over de vele “verregende” dieren die NHC opvangt en op TVL hoorde ik het relaas van Bart m.b.t. dit rotweer (zeg ik) en de gevolgen, intriest.
Groeten, Magda
PS. Woensdag zag ik C Dusauchoit tijdens een gesprek in “de afspraak” op canvas n.a.v zijn tweet “Ik zal niet rusten voor jullie dichtgaan, echt niet.” gericht aan ’t beheer van Boudewijn Sea Park m.b.t. de dolfijnen, ik ben het helemaal met Chris een en vind het een schande wat ze moeten ondergaan en doorstaan. Ooit startte ik een petitie “red de meerkoet, de watersnip, wintertaling” en kreeg 989 handtekeningen, wellicht een idee.
Vandaag vanuit het verre Wetteren ook eens naar de Oehoe’s gaan kijken. Prachtig om ze te zien. Zoals Magda hierboven zo mooi zegt. Mensen zouden beter allemaal terug een beetje dichter bij de natuur komen dan zich met onnozelheden bezig te houden.