Deze week maakte ik een filmpje voor het Natuurhulpcentrum over de vrijlating en het zenderen van een rode wouw. Rode wouwen zijn de grootste roofvogels die in België broeden. In Vlaanderen zijn ze erg zeldzaam, maar in de Oostkantons, de westelijke rand van hun verspreidingsgebied, is er een gezonde broedpopulatie. Het zijn jagers op kleine zoogdieren en insecten, maar zijn ook gespecialiseerd in aas, en stelen zelfs vaak prooien van andere roofvogels.
De vogel die in het Natuurhulpcentrum werd binnengebracht lag verzwakt in een weide in Borgloon. Rode wouwen broeden daar niet, dus dit was ongetwijfeld een vogel die uit het zuiden kwam, en op weg was naar zijn broedgebied. Een bloeduitstorting onder een van de vleugels duidt dat het dier waarschijnlijk een klap had gehad (hoogspanningsdraad, auto,…). Grappig was dat bij de verzorging het soms leek alsof de vogel dood was. Net zoals sommige andere dieren (ringslangen, opossums,…) vertonen ze dit gedrag als ze zich bedreigd voelen. Eenmaal hun belagers denken dat de vogel dood is en vertrekken, vliegen de wouwen dan snel weg!
Na twee weken revalideren kon de vogel terug vrijgelaten worden. Omdat we graag wilden weten waar de rode wouw precies naartoe zou gaan, en vooral ook omdat het voor ons erg interessant is om te weten wat een gerevalideerde vogel precies doet, besloten we hem te zenderen. René Janssen en Paul Voskamp waren de perfecte roofvogelonderzoekers om ons te helpen.
Vlak voor de vrijlating voorzagen ze de wouw van een GPS/GSM zender. Dit is een zender waar je het signaal niet actief in het veld moet gaan opzoeken met een antenne, maar hij stuurt de coördinaten zelf door. De zender is zo ingesteld dat de GPS elke twee uur de exacte positie opslaat. Iedere 4 gegevens, dus elke 8 uur, krijgt de software via het GSM-deel van de zender een SMS, met de coördinaten. Die worden dan automatisch uitgezet op Google Earth. Een fantastisch toestelletje dus, dat ons in staat stelt perfect te weten waarheen de vogel vliegt.
De zender werkt op zonne-energie en zou in theorie heel lang moeten kunnen meegaan. De vogel heeft hier absoluut geen last van, maar toch zit er een “zwak punt” in het harnasje dat na enkele jaren zal verduren en doorbreken. Hierdoor moet de vogel niet heel zijn leven met de zender rondvliegen. Alleszins hoop ik dat de zender het tenminste 1 jaar vol zal houden. Dan kunnen we zeker weten of hij broedt en waar hij gaat overwinteren. Dit overwinteren gebeurt voornamelijk in Spanje.
Ondertussen is de vogel tien dagen vrij. De eerste twee dagen na de vrijlating bleef de rode wouw in de buurt van de vrijlatingsplaats hangen. Daarna vloog hij heel op zijn gemak in 4 dagen een 30km naar het oosten, tot in West-Duitsland. Maar dan, op 1 maart, ging het snel. Na twee dagen vliegen arriveerde hij op 3 maart rond de middag 400km verder, in het noordoosten van Duitsland. Hier hangt hij nu al twee dagen rond, dus we vermoeden dat de vogel daar zijn broedgebied heeft.
Vol spanning zitten we nu enkele keren per dag te checken of er al nieuwe gegevens zijn binnengekomen. Als alles goed gaat, gaan we binnen enkele weken zelf naar het broedgebied om de vogel terug op te zoeken en te filmen. Een spannende zoektocht!
Weer een heel mooi filmpje over een prachtige vogel die het gelukkig zonder veel problemen gehaald heeft en dat enkel omdat er mensen zijn zoals jullie in NHC die tot het uiterste gaan om gewonde dieren te helpen.
De verzorging, het plaatsen van de zender (hier kun je heel goed zien hoe geweldig mooi het verenpak van deze vogel is), de vrijlating zijn heel mooi in beeld gebracht. Onlangs zag ik een documentaire op BBC over raven en kraaien die, net als de rode wouw, doen alsof ze dood zijn als er gevaar dreigt, geweldig toch. Voorbije zaterdag op radio1 vertelde Hans Van Dyck een fantastisch verhaal over de koekoek beschreven in een boek van Nick Davies, hieruit blijkt hoe “intelligent” en inventief dieren kunnen zijn.
Succes met je zoektocht als je over enkele weken naar het broedgebied zou gaan.
Groeten Magda