Begin 2022 begon spannend, met een hele reeks betrouwbare wolvenwaarnemingen die via het meldpunt van Welkom Wolf (www.welkomwolf.be) binnenkwamen. Meer zelfs. Op 1 januari konden we bijna live de route van een wolf volgen. De eerste melding kwam uit Attenhoven, Vlaams-Brabant. Dit was een melding zonder foto, dus dit soort waarnemingen zijn altijd wat onzeker. De keren dat mensen met 100% zekerheid een wolf dachten gezien te hebben, wat uiteindelijk een ontsnapte hond of zelfs ree of everzwijn blijkt te zijn, zijn niet meer te tellen. Maar op 1 januari rond half 10 ‘s ochtends zagen mensen een tiental kilometer verder in Metsteren, Sint-Truiden, ook een wolf. Hen lukte het om foto’s en zelfs een filmpje te maken.
Half 10 is al erg laat voor een wolf om zo actief rond te lopen, maar rondzwervende wolven weten nu eenmaal per definitie niet waar ze naartoe gaan, dus dit kan altijd. Toch was de kans erg groot, dacht ik, dat de wolf daar ergens in een bosje zou gaan slapen. Tegen de avond trok ik daarom naar Metsteren, in de hoop een glimp op te vangen van de wolf die de bosjes zou verlaten om zijn weg ’s nachts verder te zetten. Tevergeefs, geen wolf te zien. Achteraf gezien ook logisch, want een dag later, op 2 januari meldden mensen dat ze de avond ervoor, dus toen ik in Metsteren zat, een wolf zagen in Domein Nieuwenhoven, een zestal kilometer verder als waar ik zat te wachten. Maar dat was nog niet alles. Diezelfde avond dook de wolf ook nog op in Stevoort, en vervolgens in Kuringen. En dan stopten de waarnemingen.
Op 2 januari, rond de middag, werd duidelijk waarom. Een jonge gast vond in het Albertkanaal, ter hoogte van Kuringen, een dode wolf. Ongetwijfeld het dier dat we al een tijdje volgden. Waarschijnlijk wilde de wolf het kanaal overzwemmen. Fysiek zou dit in principe geen probleem mogen zijn, maar het Albertkanaal is geen rivier met zacht glooiende oevers. Het Albertkanaal heeft een steile wand, waar in het water terechtgekomen dieren amper uit kunnen ontsnappen. Jaarlijks komen in het Natuurhulpcentrum zo talloze oproepen binnen over everzwijnen of reeën die op die manier gevonden worden. Zonde. Dit keer was het dus de beurt aan een wolf.
Ik ging zo snel mogelijk naar daar. De vinder had de wolf al samen met iemand van de dienst Waterwegen uit het kanaal gehaald. Marjo, een collega van het Natuurhulpcentrum, kwam ook ter plekke om het dier in te laden en mee te nemen.
In het Natuurhulpcentrum werd een eerste oppervlakkig onderzoek gedaan. De wolf was een jong mannetje van 1-2 jaar oud, typisch de leeftijd waarin jonge wolven hun geboorteroedel verlaten. Aan een voorpoot was een oude herstelde breuk te zien. Dit verklaart waarschijnlijk de melding van twee waarnemers dat het dier leek te manken. Verder waren er geen bijzonderheden te zien. Vermoedelijk is de doodsoorzaak dan ook verdrinking en is er geen kwaad opzet in het spel.
Een gedetailleerd genetisch onderzoek zal nog uitgevoerd worden door het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek. Wordt dus ongetwijfeld vervolgd…
Meer info over wolven? Check https://wild-things.be/wolven/
