Al heel mijn leven heb ik een voorliefde voor papegaaiachtigen, en probeer ze op vakanties ook te zien in de vrij natuur. Heel ver moet je echter niet gaan. Gisteren moest ik voor “Dieren in Nesten” in Leuven zijn om een camera op te hangen, en leek het mij de ideale gelegenheid om door te rijden tot Brussel, om daar naar de monniksparkieten te gaan kijken.

Monniksparkieten zijn een stuk kleiner dan de bekendere halsbandparkieten

De meeste mensen kennen wel de schreeuwerige halsbandparkieten die letterlijk overal in Brussel en omgeving rondvliegen, maar naast deze halsbandparkieten leven er ook nog monniksparkieten, zij het in mindere mate, en de nog minder voorkomende alexanderparkieten.Het speciale aan monniksparkieten is dat ze de enige parkieten zijn die zelf een nest maken. Alle anderen gebruiken een boomholte die ze hier en daar wat aanpassen, maar deze soort maakt met kleine takjes die ze in de omgeving verzamelen een gigantisch nest dat tot 200kg kan wegen. In hetzelfde nest broeden meerdere koppels, maar elk koppel heeft zijn drie “privé-kamertjes”: een tunnel als ingang, dan een kamer waarin de jongen opgroeien, en in de diepste kamer worden de jongen grootgebracht.

Omdat ze zulke nesten bouwen, werden monniksparkieten soms zoals duiven als huisdier gehouden. In een volière liet men de vogels een nest bouwen, en zodra ze een nest hadden, werd de volière gewoon opengezet en gingen de monniksparkieten in de omgeving naar voedsel zoeken. Of zulke vogels die toch niet meer terugkwamen naar de volière de oorzaak zijn van het ontstaan van deze populatie weet ik niet, maar het zou goed kunnen. België is trouwens niet het enige land waar deze parkieten in een verwilderde populatie voorkomen. Ook in Nederland, Italië, Spanje, Puerto Rico, de Verenigde Staten, Tsjechië, Groot-Brittanië, Chili en Israël vind je gelijkaardige groepen. Sinds het eerste broedgeval in 1979 is de Brusselse populatie langzaam toegenomen tot de enkele honderden exemplaren van nu.

Elk koppel heeft zijn eigen “kamers” in het gemeenschappelijke nest

Een klein parkje in Vorst blijkt een geliefde plek te zien voor monniksparkieten, dus trok ik daar naartoe. Al vanuit de auto hoorde ik het luide gekrijs van de vogels. In letterlijk elke boom waren de enorme nesten te zien, en continu vlogen de parkieten onder luid geschreeuw heen en weer om takjes te verzamelen in de onmiddelijke omgeving. Ik volgende enkele parkieten, en kwam uit op een struik waar een zestal vogels druk bezig waren kleine takjes af te knagen, om ze vervolgens terug naar de nesten te brengen. Iets verder knaagden een twintigtal vogels aan wat knoppen.

Ook al blijft de koude aanhouden, het is duidelijk dat de vogels zin hebben om aan hun nesten te beginnen. Ik ben zeker van plan hier de komende maanden nog af en toe terug te keren om na te gaan hoe ze het doen, en of er al jongen zijn. Ik heb ook een filmpje gemaakt dat je hier ook kan zien.

Monniksparkieten in Brussel from Frederik Thoelen on Vimeo.

Na een uurtje filmen en rondkijken ben ik nog even naar het Zoniënwoud gezien in de hoop enkele Aziatische grondeekhoorns, ook een exoot, te kunnen zien. Door de sneeuw bleven de diertjes liever in hun schuilplaatsen onder de grond, dus die hou ik voor een andere keer.
Tegen de avond ben ik tenslotte nog naar Koekelberg gereden. Hier is een grote slaapplaats voor halsbandparkieten. Tientallen vogels vlogen van ver het parkje in en ook bij deze parkieten was het duidelijk dat ook zij zin hadden om te broeden. Verschillende vrouwtjes waren de holle bomen aan het inspecteren. Maar ook over de halsbandparkieten volgt binnenkort nog een artikeltje…