In Biebrza leeft de grootste populatie van elanden in Polen. In de winter, wanneer er veel sneeuw ligt, zijn ze makkelijk te zien. Overal zie je sporen en als je enkele dagen in Biebrza bent, kom je er zeker wel een aantal tegen. Vorige maand hebben we er ook enkele gezien. Niet zo veel als de vorige keer dat ik er was, maar we hebben toch enkele leuke observaties kunnen doen.
Wanneer elanden na hun rust wakker worden, volgen ze een typisch patroon. Eerst schudden ze zich uit. Ligt er sneeuw, dan zie je door dit schudden duidelijk bruine druppeltjes in de sneeuw. Elanden hebben een vettig laagje op hun vacht om hen volledig waterdicht te maken. Het zijn namelijk moerasdieren (die enkel naar de bossen trekken als de moerassen bevroren zijn), en wanneer hun huid nat zou worden bestaat het risico dat ze onderkoeld zouden raken. Die waterdicht makende vloeistof zie je dan in de sneeuw. Helaas lag er amper sneeuw, maar hieronder zie je foto’s van een vorig bezoek aan Biebrza.
Na het schudden doen ze hun behoefte. Die hoopjes lange grote knikkers vind je overal als je in Biebrza in de bossen rondloopt. Daarna gaan ze op zoek naar voedsel. Met hun in verhouding eigenlijk veel te lange poten kunnen ze redelijk diep de moerassen binnendringen
Wolvenkill
in de zomer om waterplanten te zoeken. Zijn de moerassen in de winter bevroren, dan trekken ze naar de bossen. Door elk jaar de nieuw uitgekomen dennen- of jeneverbessentwijgjes kort te houden, zijn sommige stukken bos al erg oud maar toch helemaal niet hoog. Bonzaibosjes dus. Natuurbeheerders zijn hier blij mee, want open stukken in een dicht bos zijn altijd goed voor heel wat andere diersoorten.
Elanden zijn echt indrukwekkende dieren die fantastisch zijn om te bekijken. Als je echt heel rustig blijft kan je ook redelijk dichtbij komen. Veel vijanden hebben ze niet, al moeten jonge elanden toch oppassen voor wolven. Een vorige keer konden we de restanten van een wolvenkill zien…
Mooie beelden van zowel het landschap als van de dieren, de boomkruiper en -klever en ook de zwarte specht zo duidelijk te zien, schitterend. Een interessant verhaal over een prachtig, fascinerend en imposant groot zoogdier dat ook wij van zo dichtbij kunnen waarnemen dankzij jullie opnames, proficiat.
Nu 9 april wel heel dichtbij komt wordt ’t vast nog spannend, ik hoop dat jullie van de uitstap genieten en Frederik zelfs als je niet in de prijzen zou vallen niet getreurd, je bent een kei in je vak en daar kan niets of niemand iets aan veranderen. Groeten en ik duim, Magda