De laatste weken is het wat wolven betreft erg druk geweest. Er werden hier en daar schapen doodgebeten, en jammer genoeg werden 2 wolvenwelpen doodgereden. Ik had het geluk (bij een ongeluk) bij een aantal zaken betrokken te zijn.
Op 23 september kregen we in het Natuurhulpcentrum een oproep over een doodgebeten schaap in Genk. Ik kon een kijkje gaan namen, en onmiddellijk bleek dat het voor een wolf kinderspel was om onder de draad door te raken: er was geen stroom en een simpele ursusdraad tot op de grond. Duidelijk was een klein graafspoor te zien waarmee de wolf snel onder de draad kon kruipen. Typisch was de duidelijke keelbeet die erop wees dat het schaap snel en efficiënt werd doodgebeten. Een echte wolvenkill. Honden zijn veel minder ervaren jagers waardoor een schaap gedood door honden er veel ‘amateuristischer’ uitziet: veel bijten, scheuren en afzien om het dier uiteindelijk dood te krijgen.
De eigenaar vond het niet zo erg. Hij had nog maar 2 schaapjes als hobby, en wou er toch al langer mee stoppen. Hij vond het dan ook niet de moeite om zijn schapen tegen wolven te beschermen. Jammer natuurlijk voor de schapen, maar toch een heel contrast met sommige andere schapenhouders die wel klagen en zagen omdat een wolf in de buurt is, maar het koppig vertikken om hun eigen schapen te beschermen. Tja, je kan wel tegen de wolf zijn, maar als je geen maatregelen neemt moet je ook niet klagen…
Bijtgaatje in de keel (l) en de graafsporen onder de draad (r)
Dodelijk verkeer
Op 9 oktober krijg ik ’s morgens vroeg een telefoontje van Jan Loos van Welkom Wolf. Welkom wolf heeft een heel erg succesvol meldpunt waar dagelijks meldingen binnenkomen over alles wat met de wolven te maken heeft: zichtwaarnemingen, doodgebeten schapen, pootafdrukken,… Een wolf zou aangereden zijn op de Noord-Zuid-verbinding, tussen kilometerpaal 67.1 en 67.2 ter hoogte van Eksel. Dit soort telefoontjes zijn al vaker binnengekomen, maar tot nu toe ging het altijd over een aangereden everzwijn of vos.
In dit geval is een truckchauffeur echter uitgestapt en het kadaver aan de kant gesleept. Terwijl hij bij het dode dier staat, neemt hij contact op met Welkom Wolf. Hierdoor kunnen gerichte vragen gesteld worden (hoe groot, wel/geen zwarte staartpunt,…). Alles wijst op een hondachtige, en hoogstwaarschijnlijk een wolf…
Ik rij naar daar, en al snel blijkt de grootste vrees waarheid te worden: een wolf. Aan de witte melktanden is duidelijk te zien dat het om een jong dier gaat, dus kunnen we er van uitgaan dat het om een van de 4 welpen gaat. Ik trek wat foto’s en maak een klein filmpje over dit spectaculaire voorbeeld voor iets wat eigenlijk een véél groter probleem is, het verkeer enerzijds, en het gebrek aan veilige oversteekplaatsen voor wilde dieren anderzijds.
tIn het Natuurhulpcentrum kunnen we de wolf onder het röntgentoestel leggen, en daar blijkt dat het dier geen schijn van kans had: de schedel is gebarsen, beide achterpoten gebroken, ongetwijfeld inwendig heel wat kwetsuren,… Je kan de pootbreuk goed op de röntgenfoto hiernaast zien.
Amper 10 dagen later, op 19 oktober, is het weer prijs. Op de N76 tussen Opglabbeek en Meeuwen, ongeveer 10km oostelijker tov het eerste ongeval, wordt opnieuw een jonge wolvin doodgereden. Bart, een collega van het Natuurhulpcentrum, haalde het dier op. Naar aanleiding van dit tweede ongeval kon ik op TV Limburg wat tekst en uitleg geven over wolven en het verkeer. Wel leuk dat hier aandacht aan geschonken wordt, want het verkeersprobleem is natuurlijk véél groter dan enkel deze twee wolven. Je kan het interview hieronder bekijken.
Ook dit dier werd meegenomen door de wetenschappers van het Instituut voor Natuur en Bosonderzoek. Als beide dieren dan toch moesten sterven, is het wel heel erg goed dat beide dieren gevonden werden. Op die manier kan er erg veel geleerd worden dankzij de autopsies die zullen volgen: onderzoek naar de prooien via de maaginhoud, genetisch onderzoek eventuele ziektes of parasieten,…
Naar aanleiding van deze ongevallen zijn er natuurlijk weeral stemmen van tegenstanders van de wolf, die de ongevallen zien als een bewijs dat wolven hier niet thuis horen. Belachelijk natuurlijk, niemand zal ooit zeggen dat padden, reeën of kerkuilen hier niet thuishoren. Maar die soorten worden wel elke dag doodgereden. Misschien is het toch beter om te proberen iets aan die ongevallen te doen. in plaats van dit aan te grijpen om argumenten tegen de wolf te gebruiken die eigenlijk geen argumenten zijn. Dan helpen we heel wat dieren én chauffeurs!
Dat er welpen door het verkeer om het leven zouden komen, was te voorspellen. Maar het blijft erg jammer, zeker als twee dieren op zo korte tijd slachtoffer worden. Hopelijk hebben de overgebleven 2 welpen meer geluk… Wordt alvast vervolgd…
Collega Bart van het Natuurhulpcentrum haalt de aangereden wolvenwelp op. De tweede in 10 dagen tijd…
