Vrijdagavond zijn we met enkele stagiaires en vrijwilligers van het Natuurhulpcentrum naar de Ardennen geweest, met de bedoeling het spotten van zoogdieren. Door de file richting Luxemburg was het al donker toen we aan de Baraque Fraiture aankwamen en konden we niet meer naar de bronstige edelherten gaan kijken. Daarom reden we rechtstreeks door naar een mooie beverplaats. Langs de weg woont al enkele jaren een familie bevers die het landschap aardig hebben veranderd. Omdat het riviertje waarin ze leven smal en ondiep is, maken ze dammen om zo het waterniveau dieper te maken.
Beverdammen kunnen erg hoog worden (Oostkantons)
Enerzijds zorgt het dieper waterniveau voor bescherming tegen roofdieren (hoewel volwassen bevers door het ontbreken van grote roofdieren als lynxen en wolven in België niet echt iets te vrezen hebben), en anderzijds kunnen ze onder water verse takken met bladeren opslaan, die ze kunnen opeten in de winter. De ingang van de beverburcht is ook onder water, dus kunnen ze gewoon onder het ijs hun voedselvoorraad bereiken. Echt indrukwekkend hoe de bevers het landschap zo kunnen veranderen. Dankzij de door de bevers gecreëerde vijvers profiteren amfibieën, vissen en soms ook reptielen mee, omdat ze hierin hun eieren kunnen leggen. De waterplanten zorgen voor beschutting en trekken veel waterinsecten aan die als voedsel dienen. Op hun beurt profiteren ook vogels als de zeldzame zwarte ooievaar, een vogel die in de buurt terug meer en meer voorkomt.
Van ver konden we met de lamp een bever zien. Van daaruit zijn we in de omliggende velden gaan schijnen, met verschillende groepen edelherten als resultaat. Ook enkele vossen lieten zich goed zien terwijl ze op zoek waren naar voedsel. Als afsluiter zijn we nog een Choufke gaan drinken in de vlakbij gelegen brouwerij van Achouffe.
Zaterdagnacht ben ik samen met Michiel teruggegaan om nog eens te gaan schijnen. Rond 12u kwamen we aan, en hadden we direct enkele vossen en edelherten.
Enkele edelherten
Als hoogtepunt zagen we een wilde kat die in een weide aan het jagen was. Wilde katten zijn vrij zeldzaam in de Ardennen, hoewel ze in de streek rond Houffalize nogal eens gezien worden. Om 4u ‘s nachts, na enkele Choufkes in Achouffe, zijn we dan nog eens gaan schijnen, met op dezelfde plek weer de wilde kat. Ook de bever konden we weer mooi zien op dezelfde plek als gisteren.
De dag erna zijn we met Jorn meegegaan op beverexcursie (www.beverwerkgroep.be). Op een bepaalde plek was op korte tijd en dam gemaakt vlak over een holle bosweg, waardoor een deel van de weg voor 1,5m onder water stond!
In de omgeving van La Roche is een prachtige rotswand waar we in het verleden al enkele oehoe’s vrijgelaten hebben. Toen vonden we hier ook enkele vuursalamanders. We zijn ‘s middags ook even gaan kijken, en opnieuw vonden we er 5!
Vuursalamanders in de Ardennen
‘s Avonds zijn we eerst naar de bronstige edelherten gaan kijken. De bronstperiode loopt ongeveer van half september tot half oktober, dus liep de bronst stilaan ten einde. Toch konden we in de mist enkele bokken en geiten zien lopen. Vechtende dieren hebben we niet gezien, wel geregeld geburl gehoord. In deze periode vechten de mannetjes dagelijks om hun dominantie te tonen.
Daarna zijn we vanuit een kijkhut op zoek gegaan naar dassen. Na een uurtje wachten kwam een das tevoorschijn, die meer dan een uur lang fourageerde vlak voor, en soms zelfs tegen, de kijkhut! Omdat het té mistig was zijn we daarna naar huis gegaan.
